Maciej Gutkowski, Jarosław Holwek
Pobierz plik Pdf
Wprowadzenie
Żyjemy w świecie przyspieszających przemian, gdzie ilość różnych zmiennych osiągnęła stopień komplikacji niespotykany nigdy wcześniej w historii ludzkości. Nowe technologie oparte na Internecie, niekiedy zwane wywrotowymi, praktycznie w okresie jednej dekady kompletnie zmieniły światową gospodarkę w takich dziedzinach jak: komunikacja, bankowość, transport, hotelarstwo, edukacja. A to dopiero początek głębokich zmian we wszystkich dziadzinach nauki i gospodarki. Pod wpływem działalności człowieka następuje ocieplenie klimatu, co będzie skutkowało ogromnymi ruchami migracyjnymi i zmianami społeczno-politycznymi na skalę niewyobrażalną. Do tego dochodzi zmiana układu sił na świecie, słabnie USA i UE na rzecz Chin. Wzbiera fala populizmów, odradzają się nacjonalizmy, wzrasta zagrożenie terroryzmem i globalnym konfliktem nuklearnym. Media społecznościowe zmieniły zasady rządzące ludzkimi relacjami w sferze prywatnej i publicznej. Nic nie jest takie jak było, a parafrazując motto znanego serialu „Twin Peaks”: „nic nie jest takie jak się wydaje”. Aby oddać adekwatnie stan w jakim znalazł się świat amerykańscy wojskowi ukuli termin VUCA[1] , który jest akronimem od angielskiego:
V = Volatility (zmienność) – tempo i dynamika zachodzących zmian
U = Uncertainty (niepewność) - trudność w ocenie wartości informacji
C = Complexity (złożoność) – wzajemne uwarunkowanie różnych systemów
A = Ambiguity (niejednoznaczność) – trudności w rozumieniu i interpretowaniu informacji
Maciej Gutkowski
Pobierz plik Pdf
Relacja z konferencji "Przyjaciele Ewolucji – III Międzynarodowa Konferencja Integralna 2018"
Kilka refleksji nad światem integralnym
Miejsce akcji: Hotel Azur nad jeziorem Balaton na Węgrzech. Ogromny kompleks konferencyjny położony nad malowniczym wybrzeżem; ponad 600 uczestników i 180 prezenterów, czyli naprawdę wielka impreza. Czas akcji 23.05 do 27.05.2018. Dzień zaczynał się zazwyczaj serią kluczowych prezentacji w głównej Sali prowadzonych przez integralnych luminarzy tzw. key note presenters takich jak: Ken Wilber, Roger Walsh, Susanne Cook Greuter, Terry Paten i inni. Później następował „elevator pitch”, tj. ekspresowa prezentacja warsztatów mających się odbyć w danym dniu. Przez kilkadziesiąt sekund (tyle ile się zwykle jedzie windą) prowadzący warsztaty zaznajamiali widownię z treścią swoich zajęć w pigułce. Na tej podstawie można było dokonać wyboru zajęć, które trwały do wieczora. Po kolacji obywały się różne imprezy; tańce, wycieczki statkiem, gulasz party, muzyka na żywo. Działo się dużo i intensywnie. W ciągu pięciu dni odbyło się 147 warsztatów lub wykładów nie licząc kluczowych prezentacji, które miały charakter „plenarny”. Pogoda była wspaniała.
David Rooke i Wiliam R. Torbert
Tłumaczenie: Jarosław Holwek
Pobierz plik Pdf
Liderem nie można się urodzić, liderem można się stać.
A to w jaki sposób liderzy się rozwijają jest kluczowe dla zmian organizacyjnych
Oryginalny tekst: https://www.researchgate.net/publication/7929214_Transformations_of_Leadership
Większość psychologów rozwojowych zgadza się, że tym, co różnicuje liderów, jest nie tyle ich filozofia przywództwa, ich osobowość, czy ich styl zarządzania, ile raczej ich wewnętrzna „logika działania” – opisująca sposób, w jaki interpretują oni swoje otoczenie i jak reagują, kiedy ich władza czy bezpieczeństwo są kwestionowane. Stosunkowo niewielu liderów próbuje zrozumieć swoją własną logikę działania, a jeszcze mniej próbuje eksplorować możliwości jej zmiany.
Pobierz plik pdf
Wstęp do uniwersalnej koncepcji rozwoju na XXI w
Sean Esbjörn-Hargens
„Słowo integralny znaczy: kompletny, całościowy, niemarginalizujący, obejmujący wiele różnych aspektów. Integralne podejście do dowolnej dziedziny pozwala na włączenie tak wielu perspektyw, stylów myślenia i metodologii, jak to tylko możliwe przy zachowaniu spójności w rozumieniu danego zagadnienia. W pewnym sensie, podejście integralne jest "meta-paradygmatem", lub metodą łączenia już istniejących paradygmatów w sieć powiązań, które się wzajemnie uzupełniają i wzbogacają.”
- Ken Wilber[1]
Świat nigdy jeszcze nie był tak skomplikowany jak obecnie – niekiedy przyprawia nas to o zawrót głowy i bywa emocjonalnie przytłaczające. Można mieć wrażenie, że w miarę jak próbujemy stawić czoła najważniejszym problemom naszych czasów: wojującym fundamentalizmom religijnym, degradacji środowiska naturalnego, dysfunkcjonalnym systemom edukacyjnym, egzystencjalnej alienacji i niestabilności rynków finansowych, świat staje się jeszcze bardziej skomplikowany i coraz bardziej nieprzewidywalny.
A jednocześnie liczba dyscyplin i światopoglądów, które można brać pod uwagę, gdy mierzymy się z tymi wyzwaniami, nigdy nie była tak wielka; dysponujemy wręcz nieprzebranym bogactwem różnych perspektyw. Jednak bez ich wzajemnej korelacji, bez powiązania, bez wzajemnego wykorzystania, tracimy lub znacznie osłabiamy ich przydatność w rozwiązywaniu konkretnych problemów.
Dzisiaj wszyscy jesteśmy częścią globalnej społeczności i dlatego potrzebujemy systemu globalnego w założeniach, lecz liczącego się z realiami codzienności tu i teraz, który wykorzysta różnorodność dostępnych metod do wspierania zarówno naszych indywidualnych wysiłków, jak i wdrażania inicjatyw wspólnotowych.
Kulturowe procesy, które rozniecają konflikty, upowszechniają dobrobyt i kształtują globalizację
Don Edward Beck, Ph. D
Dyskusje o globalizacji dotykają jedynie powierzchni zjawisk, pod którymi znajdują się ukryte przed naszym wzrokiem głębokie uskoki kulturowe, podobne do wielkich, kontynentalnych pęknięć tektonicznych. Niepowodzenia w rozumieniu i radzeniu sobie z tymi ewolucyjnie wykrystalizowanymi systemami wartości skutkują niepotrzebnymi konfliktami światopoglądowymi, ciągłymi antagonizmami „my” kontra „oni”, przemocą na gruncie klasowym oraz kosztownymi, upolitycznionymi rozwiązaniami, które najczęściej są zupełnie nieadekwatne do problemów, jakie próbują rozwiązywać. Te „uskoki tektoniczne” ujawniły się z całą mocą podczas obrad WTO w Seattle[1]. Pytanie brzmi: gdzie szukać integrujących, spójnych zasad i procesów, w oparciu o które moglibyśmy przerzucić mosty ponad głębokimi podziałami? Jak można rozsupłać ten gordyjski węzeł globalnych konfliktów? Jak połączyć dla wspólnego dobra kapitalistyczną skuteczność z socjalistycznymi ideałami? Proponujemy Dwanaście Postulatów wyrastających z próby zrozumienia natury procesów, które jak sądzimy całościowo tłumaczą złożoną dynamikę sił kształtujących ludzkie kultury, społeczności i państwa.
Ludzkości - Quo Vadis?
W naszej postmodernistycznej i pozimnowojennej epoce, w obliczu kształtującego się nowego globalnego ładu, zadajemy sobie rozmaite ważne pytania o rolę sztywnych ideologii, granice państwowe, znaczenie własności, utopie technologiczne, mając na przeciw naiwne oczekiwania równości i sprawiedliwości. Słyszymy wszystkie te głosy. Rejestrujemy wszystkie te żądania. Docierają do nas wszystkie te „prawdy”. Obserwujemy niezliczone demonstracje i odsłony ulicznego teatru. Towarzyszy nam poczucie, że owe głosy płyną z Wieży Babel. Nic dziwnego, bo realia są tak różnorodne, myśli tak splątane, a rozwiązania tak przeciwstawne. To trochę tak, jakby sześć miliardów ludzi wdrapało się na szczyt tej wieży i stamtąd wykrzykiwało do nas swoje żądania. Czasem ma się wrażenie, że każdy z nich domaga się swojego miejsca pod słońcem, swojej bezpiecznej niszy i darmowych biletów do Disneylandu.
Gdyby ktoś przeprowadził merytoryczną analizę wszystkich książek i artykułów na temat globalnych rozbieżności, albo prześledził akademickie spory lub nawet polityczne debaty prowadzone w narodowych parlamentach czy podczas międzynarodowych szczytów, zobaczyłby kilka jasnych i wyraźnych schematów myślenia. Kapitalizm jest wspaniały – lub zachłanny. Socjalizm jest humanitarny – albo destrukcyjny. Technologia jest błogosławieństwem bądź przekleństwem. Bogaci są tacy dlatego, że ciężko pracują, albo po prostu wygrali na loterii życia. Biedni są biedni, bo są niezaradni albo są ofiarami wyzysku bogatych. Rozwój ekonomiczny i podział dóbr doprowadzi do wyrównania szans albo być może spowoduje globalne ogłupienie. Co z tego jest prawdą?
Drodzy Państwo (Integralni),
Należymy do nieformalnej „społeczności integralnej”.
Podejście integralne, tworzone przez takich ludzi jak Ken Wilber, pomaga nam w rozwoju, w relacjach międzyludzkich, w działaniu i w rozumieniu świata. Uważamy, że jest niezwykle cenne szczególnie w dzisiejszym złożonym i szybko się zmieniającym świecie.
W Polsce nie istnieje obecnie żadne skonsolidowane środowisko integralne, które rozwijałoby wspólnie myśl Kena Wilbera, wspierało się wzajemnie w lepszym rozumieniu podejścia integralnego oraz w inicjatywach związanych z wcielaniem go w życie na różnych polach.
Wiemy, że jest wiele osób, które są zafascynowane dorobkiem Wilbera i jego współpracowników oraz które próbują rozpowszechniać i wcielać w życie myśl integralną w różnorodnych obszarach życia i nauki: w sporcie, edukacji, biznesie, szkoleniach, coachingu, edukacji. Jest też wielu pasjonatów, którzy samodzielnie zgłębiają temat. Osoby te działają jednak w osamotnieniu lub w małych grupach skupionych na jakiejś pojedynczej dziedzinie.
Proponujemy połączyć nasze siły i zbudować polską społeczność integralną!
Zapraszamy do współpracy wszystkich zainteresowanych!
Celem powstania takiego forum byłaby wymiana myśli i doświadczeń, wspieranie się wzajemne w różnych ciekawych inicjatywach: duchowo, poprzez wymianę wzajemnych usług i wiedzy z różnych dziedzin a może nawet materialnie. Wspólnie łatwiej byłoby też popularyzować idee integralne.
Nie chcemy narzucać naszej wizji – chcemy, aby wyłoniła się w dialogu, który rozpoczynamy tym listem.
Rzucamy tylko kilka bardzo ogólnych propozycji działania:
- Rozpocząć dialog na temat, jak stworzyć ogólnopolską społeczność integralną. Jakie będzie miała cele? Jakimi zasadami powinna się kierować? Jak powinna być zorganizowana?
- Stworzyć i zrealizować projekt budowy platformy, czyli wirtualnego domu ogólnopolskiej społeczności integralnej. Jak powinna wyglądać taka platforma (strona internetowa)? Przez kogo będzie z budowana i przez kogo administrowana? Jak sprawić, aby była żywa, z dużą ilością aktywnych użytkowników?
- Rozpocząć dialog na temat inicjatyw i projektów tej nowej, ogólnopolskiej społeczności w ciągu najbliższy kilku lat. Czym będziemy się zajmować? Jak możemy popularyzować podejście integralne w całym społeczeństwie? Jak możemy się wspierać nawzajem w ramach naszej społeczności?
Celowo nie ograniczamy Waszej wyobraźni gotowymi propozycjami. Zapraszamy – przyłączcie się już teraz, na etapie koncepcji. Główkujcie, proponujcie, piszcie!
Tym listem chcemy sprawdzić, czy jest potrzeba oraz wola, żeby trochę skonsolidować, a właściwie zbudować polskie środowisko integralne.
Naszą platformą kontaktową będzie na początku Facebook “Integralny Świat”. Możecie również pisać na adres mailowy dowolnego z podpisanych.
Możliwe jest stworzenie wygodnej platformy komunikacyjnej do naszego dialogu – jakiej? – proponujcie.
Pozdrawiamy
Aleksander Teisseyre [Warszawa] -
This e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Jarosław Holwek [Warszawa] -
This e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
Maciej Gutkowski [Warszawa, Berlin] -
This e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it
P.S. Osoby, które dysponujące czasem i nie mają awersji do ankiet, prosimy o wypełnienie tej, którą załączyliśmy na stronie Facebook "Integralny Świat"
Czyli jak zobaczyć całość i zrozumieć sedno?
Jarosław Holwek
Paradoksy poznania
W naszym poznawaniu świata i siebie samych często przewija się marzenie o zrozumieniu istoty rzeczy, problemu, sytuacji. Jest to marzenie o zrozumieniu obiektywnym i kompletnym. Takim, które pozwala zdystansować się do sytuacji i znaleźć z niej optymalne wyjście. Tymczasem, ograniczeni ułomnością własnych zmysłów, schematów poznawczych oraz brakiem wiedzy i umiejętności, najczęściej potrafimy spoglądać na świat z jednej, góra dwóch perspektyw. I jesteśmy jak jeden z tych niewidomych starców z buddyjskiej przypowieści, zapytanych o to, jak wygląda słoń, którego każdy z nich przed chwilą dotykał. I jeden porównał słonia do liścia, bo dotykał ucha, inny do węża, bo trzymał trąbę, a jeszcze inny, stojący obok nogi dałby się zabić za to, ze słoń wygląda jak kolumna podtrzymująca strop w świątyni. Żadnemu z nich nie można zarzucić mijania się z rzeczywistością. Ale czy oznacza to, że zrozumieli, czym jest słoń?
Kim jest Jurek Grycan
Jurek jest pionierem integralnego podejścia do sportu w Polsce. Jest eksperten i trenerem tenisa stołowego, a także wychowawcą trenerów. Jego pasją, którą z powodzeniem realizuje od lat, jest rozwój tenisa stołowego w Polsce w oparciu o podejście integralne, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb dzieci i młodzieży.
www.integralnytenisstolowy.com
Refleksje po Integralnej Europejskiej Konferencji Budapeszt 2014.05.07-11
Jerzy Grycan
Organizacja IEC 2014
Integralna Europejska Konferencja 2014 została zaplanowana i zrealizowana przez organizację "Integral Europe". Głównymi organizatorami byli Bence Ganti (Wegry), Dennis Wittrock (Niemcy) oraz grupa ich najbliższych przyjaciół. Dennis Wittrock stworzył kilka lat temu forum integralne w Niemczech, które przeprowadziło kilka dużych konferencji, integrowało środowisko niemieckie, nawiązało kontakty z innymi krajami. Bence Ganti jest twórcą Integralnej Akademii w Budapeszcie wokół której udało mu się zebrać kilkaset osób. Intencją organizatorów było spotkanie wielonarodowe, zebranie w Budapeszcie jak najliczniejszej grupy Europejczyków zainteresowanych integralną wizją świata i jej ucieleśnieniem. Przez ostatni rok intensywnie rozwijano stronę internetową konferencji. Nawiązano kontakt z integralnymi aktywistami z różnych krajów Europy. Przeprowadzono cykl spotkań on-line z różnymi ludźmi.
Organizatorzy przygotowali bardzo atrakcyjny i bogaty program. Zaplanowano: 5-dniowe spotkanie;
Spotkania kluczowych prelegentów takich jak Ervin Laszlo, Ken Wilber, Roger Walsh czy Susanne Cook-Greuter; Kilkadziesiąt 20 minutowych spotkań w 8 różnych salach według kilkunastu bloków tematycznych (jeden z warsztatów, na temat integralnego przywództwa oraz metody 'open space', zaplanowany został przez naszego kolegę z Warszawy, Aleksandra Teisseyre), do wyboru, jeden z ośmiu bloków; Cykl kilkudziesięciu 3 godzinnych warsztatów w 8 różnych salach według tematów; Sesję plakatową, eksponowaną podczas całej konferencji (jeden z plakatów został przygotowany przez "Integralny Tenis Stołowy" i dotyczył programu "FUNdamenty, od marzenia do Mistrzostwa w tenisie stołowym").
Kluczowi prelegenci
Kryzys. "Kluczowi prelegenci" poruszali tematy ogólne, w jakim punkcie jest ruch integralny (cywilizacja, ludzkość itp.) i co z tego dla nas wynika. Przewijała się sprawa kryzysu na świecie: chorej linearnej ekonomii, nietrwałości, niespójności, wysokiego stresu, sztucznych podziałów itp. Podkreślano, że kryzys ten jest mieszanką problemów stworzonych przez wcześniejsze etapy rozwoju – konserwatyzm (feudalizm), modernizm, postmodernizm. Integralni liderzy dość zgodnym głosem mówią o tym, że problemy te można rozwiązać, rozwijając się na nowy poziom świadomości - świadomości integralnej. Ken Wilber porównując historię Ameryki i Europy stwierdził, że "bogactwo historyczne i kulturalne Europy", jej "ogromny potencjał" wyznacza jej szczególne miejsce dla dokonania kolejnej zmiany paradygmatu. Według Ervin’a Laszlo mamy około 10-20 lat na odejście od cywilizacji opartej na nieodnawialnych źródłach energii (ropie itp.) i zbudowanie cywilizacji opartej na energii słońca i odnawialnych źródłach. Pojawiła się stara chińska myśl, że kryzys to jest także okazja.